Үнді хуйлық хертегісі

Шалқарабад ғибадатханасында 4  соқыр кәрі ғұлама соматиге түсіп,  нирвана сүріпТ.  Бірінің аты Қотаджи болыпты, екіншісі Бұтаджи, үшіншісі Тасаджи, төртіншісі Әбдрәзақ бопты (ол не ғып жүр дешиш, мал әкеңңң).

Варкарфттың 62 деңгейін детсатта өтіп қойған Шри мақатнақ Баба бұл төртеуінің данышпандығын сынамақ бопты. Әр қайсысына пілдің әр түрлі мүшесін ұстатып қандай жануар екендігін анықтаңдар дейді. Төртеуі де өмірінде піл көрмеген далбайоптар екен.

Қотаджи пілдің тұмсығын ұстап, : – Білә мынау песдес үлкен жылан сияқты. Қылқындырса қойымды да істей алмайсың!  – депТ.

Пілдің аяғын ұстаған Бұтаджи:  – Үлкеніне үлкен екен, бірақ ниқоя, бұл емен ағаш сияқты жануар нақ. – депТ.

– Жепсіңдер нақ!- депті пілдің құлағын ұстап тұрған Тасаджи. –  Үлкеніне үлкен бірақ бұл екі үлкен қанаты бар көбелек сияқты қойня!

Монахтар әлгілердің болжамдарын естіп етегімен бетін басып, көтін ашып күліпті.

Кезек Әбдразаққа келгенде: Әбдрәзақ пілдің мүшесін әрі сипап бері сипап,ысқылап көріп, ептібаймайт, үлкен болса үлкен шығар, бірақ тұрмаса наққа жер басып жүр бұл хайуан? – дегенде  Шри-Мақатнақ  ацралдан, кешірерсіздер астралдан шығып, левитациясынан түсіп Әбдразаққа дамбалын шешіп беріпТ. Кемтарларға прикол ұстаған педараз заман болған деседі бұл Мюхгаузендегі аңыз…ептібаймайт!